Loaves and fishes, peprally and Midterms

Hallo hallo,

Hier zijn we weer. De sneeuw blijft maar vallen. Ik zit in de bibliotheek bij het haardvuur. Ik ga straks naar mijn Franse les hier in de bib, dus ik heb mij het meest knusse plekje uitgezocht om mijn blogje te schrijven.

Een van mijn favoriete leerlingen was heel peppy!

Vrijdag was er op school een peprally voor de winterseizoen sporten. De leerlingen van elk team komen één voor één de turnzaal ingelopen en krijgen een high five van de supporters, onder groot gejuich. Elk team moet zichzelf dan even voorstellen. Het is grappig dat de teams die veel winnen rijkelijke overwinning speeches hadden en het volleybal team die het blijkbaar toch niet zo goed doen, zeiden enkel "we mostly had a lot of fun." :) De mascotte van de school was ook aanwezig, een gigantisch hert. Het motto van de school is "fear the deer". Ik vond het eerst vervelend dat we daar naartoe moesten, we hadden veel werk vorige week, maar uiteindelijk voelde ik me toch veel vrolijker en peppy achteraf.

Onze mascotte...  Fear the deer!

Zaterdagochtend ben ik naar Trenton geweest. Ik ben daar gaan helpen in een soup kitchen, gelegen in een kerk in Trenton. Dat is een plaats waar mensen kunnen komen voor een gratis warme maaltijd. De organisatie heet Loaves and Fishes en onze school samen met een hele boel andere scholen uit de regio zijn deel van de organisatie. Één keer per jaar is een school verantwoordelijk voor het organiseren en uitdelen van de maaltijd. De leerkrachten, leerlingen en hun ouders brengen geld, warme kleren en ingrediënten voor sandwiches mee naar school en dan maken ze pakketjes voor de mensen in nood, en maken en verdelen ze de warme maaltijd. Trenton is een stad op 20 km van Princeton, maar de beiden konden niet meer van elkaar verschillen. Terwijl Princeton een propere, rijke stad is, is Trenton vervallen, en heel arm. Twee volle zalen voor de maaltijd op zaterdag, het is redelijk schrijnend. Ik ben wel blij dat ik geweest ben. Ik hoop dat ik nog wat meer vrijwilligerswerk kan doen in de toekomst.

Middle schoolers maken sandwiches

Op zondag zijn we nog maar eens naar Phillie geweest, we zijn daar onze vriend Sylvester gaan bezoeken en hebben ook zijn vriendin Anna ontmoet, die heel aardig blijkt te zijn.

Soup kitchen Trenton

Deze week heeft elk van mijn klassen hun Midterm. De ene klas heb ik al verbeterd, en er is slechts 1 iemand gebuisd. Hopelijk in de andere klassen niemand gebuisd. Ik moet dan een mail sturen naar de ouders en het is een heel gedoe als er iemand gebuisd is.

Ook moeten de leerlingen geplaatst worden in hun klassen van volgend jaar, dat wil zeggen dat we moeten oordelen of ze geschikt zijn voor de gewone klas of de geavanceerde klas. We moeten bekijken of ze goeie punten hebben, gemotiveerd zijn en graag wiskunde doen. Soms willen leerlingen in de geavanceerde klas zitten, maar moeten wij zeggen dat het niet zo'n goed idee is, dat is altijd een grote teleurstelling.

Gisterenavond hadden we Peter op bezoek met zijn vrouw Alyssa. Peter heeft ons veel geholpen toen we hier in het begin toekwamen. Ook de mensen waarvan we hier ons eerste appartementje huurden waren er. Het was een heel gezellige spaghetti-avond. En iemand had heerlijke chocolate chip cookies gebakken. Mmmmm!

Vanavond gaan we na de Franse les met onze buren gaan eten. Dat is een beetje een traditie geworden en we kiezen om de beurt een restaurant. Vanavond is het aan hen om te kiezen en er staat Sushi op de menu...

Ziezo dat was het een beetje voor deze week, geen gigantisch spannende avonturen, just every day life... maar wel gezellig hier voor het haardvuur.

Warme groetjes aan iedereen en tot volgende week!

Back to school and our first visitors

Dag lieve vriendjes,

Vandaag is er alweer een sneeuwdag hier. Het is lekker koud bij een temperatuur van -15. Een dikke laag sneeuw bedekt weer alle wegen. In de vakantie was ik mij een beetje beginnen vervelen, maar nu school er weer is ben ik blij dat het weer lekker druk is, ik kan mij niet voorstellen wat ik zonder job zou gedaan hebben.

 Wat is wit en vliegt uit de bocht? Sneeeeeeeuw.

De kindjes op school waren gelukkig nog niet alles vergeten wat ik hen had geleerd en ze hebben binnenkort Midterm examen. Dat gebeurt hier tussen de soep en de patatten, ze hebben daar geen halve dag voor, zoals dat in België het geval is. Ik denk dat ik er meer mee inzit dan zijzelf, of ze het goed gaan doen of niet...

Phillie by night.

Vorige weekend hebben we eindelijk de stap genomen om een auto te huren. Het was een heel avontuur. Het is een soort autodelen waar we via de unief zijn op ingeschreven en je moet gewoon naar de plaats gaan waar de auto staat en door een scanner onder de voorruit kan je met een kaartje de auto open doen. Er is dus niemand die uitlegt hoe alles werkt en in plaats van een handrem was er een rempedaal om de handrem op te zetten. We wouden dus vertrekken maar vonden de handrem niet. het heeft ons toch een kwartiertje gekost om het ding eindelijk in gang te krijgen, maar we zijn toch weggeraakt. We hebben een paar winkels gedaan. Brechtje heeft nu eindelijk deftige bottinnen voor in de sneeuw. Hij had nog steeds zijn all-stars maar daar waren al gaten in dus dat is niet zo handig in het huidige klimaat. Hij ziet er nu wel heel stoer uit met zijn nieuwe "grote mensen" schoenen...

Matthias heeft ook blijntjes op zijn voet.

Vrijdag zijn we nog eens uit geweest. De blok is hier gedaan en er was een feestje voor de doctoraatsstudenten. Het is in hetzelfde gebouw waar ook het Halloween feestje was. Dat gebouw heet "grad - college". Het is een soort Harry Potter like gebouw waar een aantal doctoraatsstudenten samen wonen. Er is een common room met open haarden en zetels net zoals in Harry Potter en het is in de kelder dat de feestjes meestal doorgaan. We hebben nog eens goed gedanst, want het was alweer lang geleden :).

Brechtje en Wim in Princeton

Dit weekend zijn onze eerste gasten toegekomen. Matthias en Wim, Brechts oude collega's en vriendjes van op het INW waar hij vroeger werkte. Het was leuk om hen terug samen te zien. We zijn zaterdag Wim gaan halen in Philadelphia en hebben daar een kunstmuseum gedaan en dan nog iets gaan eten en gaan drinken. Het was leuk en gezellig, maar heel koud. Op zondag zijn Brechtje en de jongens nog naar New York gegaan, maar dat zag ik eigenlijk niet zitten. Ik had al een blaar op mijn voet en ik wou de pret niet bederven met mijn gezeur over pijnlijke voetjes. Ze zijn samen naar Webster Hall geweest om daar te gaan feesten. Ze zijn daar terecht gekomen op wat bleek een toch wel 90% gay-feestje te zijn :). Brechtje, die met zijn mooie jongens look natuurlijk in de smaak valt heeft ze naar eigen zeggen toch kunnen afschrikken door het tonen van zijn trouwring ;). Ik weet niet hoeveel ik van dat verhaal moet geloven, maar het leek me wel grappig.

Pannenkoekje?

We zijn hier ook met onze gasten gaan pannenkoeken eten bij PJ's pancakes en ze waren niet ontgoocheld door de gigantische porties hier...

Decadentie...

Het is leuk om wat leven in huis te hebben en Brechtje heeft er duidelijk deugd van om nog eens met zijn vriendjes samen te zijn.

Voor het museum in Phillie.

Wim is vandaag vertrokken terug naar België, we waren al bang dat hij met de sneeuw niet zou kunnen vertrekken, maar voorlopig lijken de vliegtuigen vandaag wel weer op te stijgen. Matthias blijft nog tot het einde van de week en gaat vaak met de bus heen en weer naar NY. Het is hier een ideale uitvalsbasis. Bij deze is ons sofa bed uitbundig ingewijd en verwachten we nog vele gasten in de komende maanden.

Clowns to the left of me...

In februari staan ook een aantal uitjes op het programma, een tripje naar Boston en eentje naar Atlantic City... Spannend!

Stay tuned en tot binnenkort lieve lezers!

PS. Fotootjes volgen, Matthias is een fervente fotograaf, dus ik zal een aantal van zijn kunstwerken hier tentoonstellen.

Happy New Year!!!

Dag lieve bloggertjes,

Hier zijn we al in 2014! Hopelijk is jullie Oudejaar gezellig en leuk geweest en aan iedereen een fantastisch jaar toegewenst.

Met oudejaar hebben we eerst op skype mee afgeteld naar het Belgisch nieuwjaar met een paar van onze Belgische vriendjes. Dat was wel grappig, want bij ons was het nog maar zes uur. We hebben de Spaanse traditie waarbij je de twaalf klokslagen voor nieuwjaar op elke klokslag een druif moet eten hooggehouden. We waren wel de druiven vergeten dus hebben we het maar met kerstomaatjes gedaan.

Daarna zijn we bij een collega van Brecht geweest. Daar waren 18 mensen uitgenodigd. Een aantal waren collega's van Brecht anderen waren vrienden van de gastvrouw en heer, maar aangezien Princeton zo klein is kent iedereen iedereen, onze overbuurman is een collega van de gastheer en een vriendin van onze overburen is ook de secretaresse van Brechts prof. En zo kenden we bijna iedereen die er was.

Ik was verantwoordelijk voor de hapjes die avond dus ik heb een wrap maakt met zalm en kruidenkaas, champignons met boursin in de oven en een glaasje met zalm, tomaatjes, eitjes, sla en cocktailsaus. Dat kenden ze hier totaal niet. De Amerikanen op het feestje waren totaal verbouwereerd... Its a salad ... in a cup.

Als hoofdgerecht hebben we spaghetti gegeten, gemaakt door een echte Italiaanse en dan nog lekkere taartjes als dessert.

Het gastkoppel is Duits dus we hebben ook een nieuwe traditie geleerd: Feuerzangenbowle. Dat is wanneer je rode wijn opwarmt, daar dan een rooster overlegd en een suikerkegel op de rooster overgiet met rum en dan de kegel in brand steekt en als maar rum bijgiet tot de suikerkegel totaal gesmolten is. Het hele proces zorgt voor een waw-effect bij het publiek en een hele gezellige sfeer, mede door de alcoholdampen die ontsnappen ;). Wat overblijft is een godendrank: een heerlijk zoet mengsel van wijn en rum en suiker dat brandt in je keel.

Daarna hebben we gedanst, dat was wel plezierig. We hebben geen foto's van de avond alleen een filmpje. Het filmpje is heel donker, maar geeft wel een goed idee van de hoe het was :). Als jullie goed luisteren hoor je misschien de zangtalenten van yours truly...

Caroline, de buurvrouw!

De rest van de week heb ik het rustig gehouden. Donderdag was er een sneeuwstorm-alarm. Er is gigantisch veel sneeuw gevallen, ongelooflijk. Ik ben gisteren naar mijn overbuurvrouw geweest, dat is een franse. We hebben thee gedronken en zijn dan gaan wandelen in de sneeuw. Het was heel gezellig. We wouden een sneeuwman maken, maar de sneeuw was nog te vers, dus hopelijk lukt het vandaag beter. Ik heb er al zin in!

Gisterenavond zijn we gaan eten met Roberto en Helen. Roberto kennen jullie al, dat is Brechts Mexicaanse collega. Helen is oorspronkelijk van Holland maar heeft ook een hele tijd in Belgie gewoond en heeft vroeger nog in Gent met Brecht samen gewerkt en nu is zij ook in Princeton voor een postdoc. Na het eten (Sushi) zijn we naar de cinema geweest. Een leuke film van de Cohen brothers. Hij heet Inside Llewyn Davis. Zeker een aanrader.

Maandag is er weer school! Ik kijk er wel naar uit om terug te gaan. Mijn collega heeft me vrijdag een foto gestuurd die we net voor de vakantie hebben genomen. Een toffe bende :).

Van links naar rechts: ikke, Susan, Tao, Chip en Karen

Ziezo, dat was mijn eerste blogje van het nieuwe jaar. Dikke zoen aan iedereen!

Nog een kleine edit hier: Brechtje heeft gisteren de hele tijd sneeuw geruimd opdat we makkelijker naar onze voordeur zouden kunnen wandelen! Bij deze wat bewijsmateriaal van zijn harde werk :) Bedankt schatje!!