Final visitors

Hey lieve bloggers,

Vandaag hebben we afscheid genomen van onze laatste bezoekers, mijn papa en zijn vriendin Joelle. Twee weken waren ze hier op bezoek en het was de laatste keer dat ik met hen de toeristische trekpleisters kon bezoeken.

We zijn hen gaan ophalen met de auto in Newark op zondag. Na een dagje acclimatiseren hebben we meteen New York City bezocht op maandag. Top of the rocks, Bryant Park, Grand Central station waren eerst aan de beurt alsook een boottour op de Hutson river.

Op dinsdag opnieuw naar NY om nu Downtown te bezoeken. Wall Street en 9/11 memorial en een uitzicht op de statue of Liberty.
 
Woensdag een dagje rust in Princeton, met een wandeling door de mooie campus en een bezoekje aan de twee "hoofdstraten".

Donderdag een laatste dagje New York voor deze week met als kers op de taart de musical "Chicago" een wervelend spektakel met heerlijke Jazz muziek. Nog steeds niet zo goed als de Lion King, maar toch heel mooi.

Vrijdag zijn papa en Joelle vertrokken naar Washington D.C. alwaar ze onder meer het Witte huis hebben gezien. Wij zijn dat weekend thuis gebleven en hebben lekker veel voetbal gekeken.

Op maandag nog een dagje Princeton na hun vermoeiende weekend.

Op dinsdag mijn favoriete stad: Philadelphia. Zonder kaart kan ik nu al de mooiste plekjes tonen aan onze bezoekers en de stad blijft een speciale plaats hebben in mijn hart, maakt niet uit of het nu de 1e keer of de 7e keer is dat ik ze bezoek. Het mooie waterhuis achter het museum der schone kunsten en het uitzicht vanop de trappen van het museum, waar ook de film Rocky is opgenomen. Het mooie stadhuis met William Penn, vanboven. De oude stad met de sporen van de revolutie en de haven blijven geweldig om te zien. En ook al had ik met deze keer ingesmeerd, toch ben ik alweer verbrand.

Op woensdag voelde ik me niet super... waarschijnlijk een beetje van een zonneslag, dus zijn papa en Joelle alleen naar NYC getrokken en na een winkel dagje in Princeton op donderdag zijn we ook vrijdag nog een allerlaatste keer de stad in gegaan samen.

We zijn de Empire State building opgegaan omdat we een city pass hadden gekocht en 1 van de attracties was Empire State building observatory. Aan alle toekomstige bezoekers van New York, dit is echt niet de moeite waard. De top van het Rockefeller geeft een veel mooier uitzicht, de wachtrijen zijn korter en het is goedkoper.

De Brooklyn Bridge had ik nog niet gedaan dus dat was nog eens een avontuur, we zijn helemaal tot in Brooklyn gelopen en daar de metro terug genomen naar Times Square.

We hebben toen in het restaurant "The view" gegeten. Dat restaurant op de 67e verdieping vlakbij times square, draait in 1 uur volledig rond en je hebt zoals de titel het doet vermoeden een heel mooi uitzicht. Brecht en ik waren er al eens geweest, en het is er best prijzig, maar ze hadden ook een kaas en desserten buffet dat nog redelijk van prijs was dus dat hebben we dan maar geopteerd voor onze laatste avond samen.

Het was een leuke twee weken met ook heel veel lekker eten. We zijn Amerikaans, Indisch, Thais, Spaans, Italiaans en Belgisch gaan eten. Jaja, Belgisch ook eens. We zijn namelijk voor de eerste match van de rode Duivels in een Belgisch Café in New York geweest dat BXL heette, ik heb daar ballekes in tomatensaus gegeten en dat heeft me nog het meeste gesmaakt van alle exotische gerechten dat ik de afgelopen twee weken gegeten heb...

Papa was erg onder de indruk van alles wat hij hier zag en was obsessief begonnen wat leek 1000den foto's te trekken. Zo veel dat Joelle en ik soms een beetje ons geduld verloren toen we alweer moesten poseren. In Washington is papa zijn camera verloren. Dat vonden Joelle en ik ondanks alles toch wel jammer, maar gelukkig heb ik met mijn GSM toch nog een aantal leuke kiekjes kunnen maken, zei het dan wel een paar honderd in plaats van een paar duizend...

Joelle bleek een hele lieve aanwinst te zijn aan ons reisgezelschap. Ze was heel grappig en altijd goed gemutst. Haar fascinatie voor eekhoorns was erg onderhoudend. Haar Engels in bijzonder goed al was er soms wat taal verwarring. Onder andere toen ze de Mac and Cheese (Macaroni met ham en kaas) bestelde en een Big Mac verwachtte. Maar ook toen ze tegen een leurder "Non merci" zei en de man "No Mercy" verstond was enige verduidelijking toch wel vereist :).

Een komisch duo een beetje grumpie en stoetel achtig... waar we toch vaak mee gelachen hebben.

Vandaag alweer naar de luchthaven en nu nog twee weekjes om onze reis naar huis voor te bereiden.

Aftellen geblazen, al is het natuurlijk een beetje triest om onze vriendjes hier achter te laten.

Distance makes the heart grow fonder "Part 2" and goodbye Stuart School

Hallo lieve bloggertjes,

Vorige week heb ik hier de hele week alleen gezeten. Het was vreselijk. Na zolang bij elkaar te zijn is het moeilijk om nog afscheid te nemen. Brecht was naar een conferentie en ik heb me hier zo goed als mogelijk proberen bezig te houden.

Het was hier Princeton Reunions weekend, dus dan komen alle oud-leerlingen terug naar Princeton en dan is er gedurende het hele weekend vanalles te doen. De hele stad kleurde voor 1 weekend Oranje aangezien dat de kleur is van de universiteit. Als ik zeg oud-leerlingen dan was dat bij sommigen wel heel letterlijk te nemen. Op zaterdag ben ik naar een parade gaan kijken, waar alle afgestudeerden in meelopen. De universiteit viert zijn eerste nog levende afgestudeerden in het jaar 1936, en van die generatie was er nog 1 man in leven. Die werd in een soort golfkarretje over de campus gevoerd en als een held door iedereen begroet. De man was wellicht tegen de honderd en het was aandoenlijk om hem te zien. Zo ging het ook voor de 2 afgestudeerden van het jaar 1937 en zo verder. Het was een redelijk lange stoet en na 1956 hadden ik en mijn vriendin het zowel wat begrepen. We hebben de festiviteiten verlaten om een beetje te gaan shoppen en het resultaat mocht er wezen: 2 jurkjes, een t-shirt, een legging en een gilet voor 60 dollar.

's Avonds zijn ik en mijn vriendin dan nog naar het vuurwerk gaan kijken en dat was schitterend :), ik heb nog nooit zo een goeie vuurwerkshow gezien. Het was duidelijk dat de alumns van Princeton er wat geld hadden tegenaan gesmeten want het hele gebeuren duurde 25 minuten en was begeleid van mooie en passende muziek.

https://www.youtube.com/watch?v=ddL76tuesUU

Op zondag ben ik met een andere eenzame ziel naar Brooklyn geweest. Beiden waren we achtergelaten door onze respectievelijke echtgenoten, die samen op conferentie waren vertrokken. We zijn naar een feestje geweest dat Mr. Sunday heet. Dat is een openluchtfuif die doorgaat van 5 tot 10 s middags.

Het was een dansvloer die gelegen was tussen twee oude fabrieksgebouwen en ze hadden het steegje mooi versierd met lampjes en er was lekker eten en veel mensen die aan het dansen waren. Heel plezant.

De hele week waren er op school verschillende evenementen en ceremonies om afscheid te nemen van de leerlingen en de leerkrachten die weggingen. Het was een heel emotionele week, aangezien we met de wiskundecollega's toch een hele nauwe band hebben gevormd en ook al waren we maar een jaar samen, nu zijn er 3 van de 5 die weggaan dus dat is wel jammer. Ik heb al gezegd dat ik zeker nog op bezoek kom en dat het dus niet echt afscheid nemen is.

De hele week heb ik mezelf ook uitgenodigd hier en daar om te gaan eten zodat ik niet teveel alleen was, maar het was toch nog erg triest allemaal... Ik was dan ook heel blij om dinsdag eindelijk mijn Brechtje terug te hebben.

Dinsdag ben ik ook naar het huwelijk geweest van Sandeep en Hyeyeol. Het was een klein gebeuren, alleen het koppel en 6 vrienden in het stadhuis van New York. Het was wel eens leuk om meegemaakt te hebben en vervolgens zijn we ook lekker gaan eten in een Italiaans restaurant.

Vandaag de allerlaatste dag school, heb mijn sleutels en IPad moeten afgeven. Het was toch een beetje triest, maar ik ben dankbaar dat ik de kans gehad heb om te werken op deze school en ik heb enorm veel geleerd hier. Het was een ongelooflijke ervaring...

Nu maken we alles klaar voor de komst van mijn papa, die op zondag landt hier en daarna maken we alles klaar om naar huis te gaan.

We zijn er bijna lieve bloggertjes, nog exact 1 maand en we stappen op de vlieger naar huis!

Tot binnenkort.

Happy anniversary

Hallo lieve bloggertjes,

Alweer een hele poos geleden! Vorige week zondag hebben we onze 10 jaar samen en 1 jaar getrouwd gevierd met een feestje in onze tuin...


Brechtje heeft zijn mannelijkheid bewezen door de hele middag achter de bbq te staan en hamburgers en portobello mushrooms te bakken. Het was een hele warme dag en het feestje begon om vier uur. Ik had gevraagd om zelf tuinstoelen mee te brengen en stilletjesaan kwamen de mensen toe. Sommigen hadden lekkere desserts bij, anderen pintjes of wijn, maar bijna iedereen had dus zijn eigen stoel mee :).

Ik had enkele collega's uitgenodigd met hun kindjes en er waren ook heel veel mensen van Brechtjes werk en onze buren. In totaal zijn er 30 mensen gekomen, dus het was een groot succes. Iedereen zat gezellig bij elkaar in de tuin en de kindjes speelden binnen met ballonnen, omdat het buiten te warm was voor hun.

We hadden zoals altijd teveel eten, maar gelukkig niet zoveel meer dan de vorige keer. We hadden ook een playlist gemaakt met liedjes die we graag hoorden en met wat boxjes was de tuin vol muziek.

Het was eigenlijk de bedoeling dat we na de bbq nog wat gingen dansen, maar dat is er niet meer van gekomen, na al dat eten. Dus hebben Brecht en ik samen nog wat gedanst op onze playlist eens iedereen naar huis was.

De maandag erop hadden we vrij voor memorial day. Gelukkig, want we hadden wel wat opkuiswerk te doen...

Het was wel een leuke dag met heel veel leuke herinneringen.