Distance makes the heart grow fonder "Part 2" and goodbye Stuart School

Hallo lieve bloggertjes,

Vorige week heb ik hier de hele week alleen gezeten. Het was vreselijk. Na zolang bij elkaar te zijn is het moeilijk om nog afscheid te nemen. Brecht was naar een conferentie en ik heb me hier zo goed als mogelijk proberen bezig te houden.

Het was hier Princeton Reunions weekend, dus dan komen alle oud-leerlingen terug naar Princeton en dan is er gedurende het hele weekend vanalles te doen. De hele stad kleurde voor 1 weekend Oranje aangezien dat de kleur is van de universiteit. Als ik zeg oud-leerlingen dan was dat bij sommigen wel heel letterlijk te nemen. Op zaterdag ben ik naar een parade gaan kijken, waar alle afgestudeerden in meelopen. De universiteit viert zijn eerste nog levende afgestudeerden in het jaar 1936, en van die generatie was er nog 1 man in leven. Die werd in een soort golfkarretje over de campus gevoerd en als een held door iedereen begroet. De man was wellicht tegen de honderd en het was aandoenlijk om hem te zien. Zo ging het ook voor de 2 afgestudeerden van het jaar 1937 en zo verder. Het was een redelijk lange stoet en na 1956 hadden ik en mijn vriendin het zowel wat begrepen. We hebben de festiviteiten verlaten om een beetje te gaan shoppen en het resultaat mocht er wezen: 2 jurkjes, een t-shirt, een legging en een gilet voor 60 dollar.

's Avonds zijn ik en mijn vriendin dan nog naar het vuurwerk gaan kijken en dat was schitterend :), ik heb nog nooit zo een goeie vuurwerkshow gezien. Het was duidelijk dat de alumns van Princeton er wat geld hadden tegenaan gesmeten want het hele gebeuren duurde 25 minuten en was begeleid van mooie en passende muziek.

https://www.youtube.com/watch?v=ddL76tuesUU

Op zondag ben ik met een andere eenzame ziel naar Brooklyn geweest. Beiden waren we achtergelaten door onze respectievelijke echtgenoten, die samen op conferentie waren vertrokken. We zijn naar een feestje geweest dat Mr. Sunday heet. Dat is een openluchtfuif die doorgaat van 5 tot 10 s middags.

Het was een dansvloer die gelegen was tussen twee oude fabrieksgebouwen en ze hadden het steegje mooi versierd met lampjes en er was lekker eten en veel mensen die aan het dansen waren. Heel plezant.

De hele week waren er op school verschillende evenementen en ceremonies om afscheid te nemen van de leerlingen en de leerkrachten die weggingen. Het was een heel emotionele week, aangezien we met de wiskundecollega's toch een hele nauwe band hebben gevormd en ook al waren we maar een jaar samen, nu zijn er 3 van de 5 die weggaan dus dat is wel jammer. Ik heb al gezegd dat ik zeker nog op bezoek kom en dat het dus niet echt afscheid nemen is.

De hele week heb ik mezelf ook uitgenodigd hier en daar om te gaan eten zodat ik niet teveel alleen was, maar het was toch nog erg triest allemaal... Ik was dan ook heel blij om dinsdag eindelijk mijn Brechtje terug te hebben.

Dinsdag ben ik ook naar het huwelijk geweest van Sandeep en Hyeyeol. Het was een klein gebeuren, alleen het koppel en 6 vrienden in het stadhuis van New York. Het was wel eens leuk om meegemaakt te hebben en vervolgens zijn we ook lekker gaan eten in een Italiaans restaurant.

Vandaag de allerlaatste dag school, heb mijn sleutels en IPad moeten afgeven. Het was toch een beetje triest, maar ik ben dankbaar dat ik de kans gehad heb om te werken op deze school en ik heb enorm veel geleerd hier. Het was een ongelooflijke ervaring...

Nu maken we alles klaar voor de komst van mijn papa, die op zondag landt hier en daarna maken we alles klaar om naar huis te gaan.

We zijn er bijna lieve bloggertjes, nog exact 1 maand en we stappen op de vlieger naar huis!

Tot binnenkort.