Vandaag hebben we afscheid genomen van onze laatste bezoekers, mijn papa en zijn vriendin Joelle. Twee weken waren ze hier op bezoek en het was de laatste keer dat ik met hen de toeristische trekpleisters kon bezoeken.
Op dinsdag opnieuw naar NY om nu Downtown te bezoeken. Wall Street en 9/11 memorial en een uitzicht op de statue of Liberty.
Woensdag een dagje rust in Princeton, met een wandeling door de mooie campus en een bezoekje aan de twee "hoofdstraten".
Donderdag een laatste dagje New York voor deze week met als kers op de taart de musical "Chicago" een wervelend spektakel met heerlijke Jazz muziek. Nog steeds niet zo goed als de Lion King, maar toch heel mooi.
Vrijdag zijn papa en Joelle vertrokken naar Washington D.C. alwaar ze onder meer het Witte huis hebben gezien. Wij zijn dat weekend thuis gebleven en hebben lekker veel voetbal gekeken.
Op maandag nog een dagje Princeton na hun vermoeiende weekend.
Op dinsdag mijn favoriete stad: Philadelphia. Zonder kaart kan ik nu al de mooiste plekjes tonen aan onze bezoekers en de stad blijft een speciale plaats hebben in mijn hart, maakt niet uit of het nu de 1e keer of de 7e keer is dat ik ze bezoek. Het mooie waterhuis achter het museum der schone kunsten en het uitzicht vanop de trappen van het museum, waar ook de film Rocky is opgenomen. Het mooie stadhuis met William Penn, vanboven. De oude stad met de sporen van de revolutie en de haven blijven geweldig om te zien. En ook al had ik met deze keer ingesmeerd, toch ben ik alweer verbrand.
Op woensdag voelde ik me niet super... waarschijnlijk een beetje van een zonneslag, dus zijn papa en Joelle alleen naar NYC getrokken en na een winkel dagje in Princeton op donderdag zijn we ook vrijdag nog een allerlaatste keer de stad in gegaan samen.
De Brooklyn Bridge had ik nog niet gedaan dus dat was nog eens een avontuur, we zijn helemaal tot in Brooklyn gelopen en daar de metro terug genomen naar Times Square.
We hebben toen in het restaurant "The view" gegeten. Dat restaurant op de 67e verdieping vlakbij times square, draait in 1 uur volledig rond en je hebt zoals de titel het doet vermoeden een heel mooi uitzicht. Brecht en ik waren er al eens geweest, en het is er best prijzig, maar ze hadden ook een kaas en desserten buffet dat nog redelijk van prijs was dus dat hebben we dan maar geopteerd voor onze laatste avond samen.
Het was een leuke twee weken met ook heel veel lekker eten. We zijn Amerikaans, Indisch, Thais, Spaans, Italiaans en Belgisch gaan eten. Jaja, Belgisch ook eens. We zijn namelijk voor de eerste match van de rode Duivels in een Belgisch Café in New York geweest dat BXL heette, ik heb daar ballekes in tomatensaus gegeten en dat heeft me nog het meeste gesmaakt van alle exotische gerechten dat ik de afgelopen twee weken gegeten heb...
Papa was erg onder de indruk van alles wat hij hier zag en was obsessief begonnen wat leek 1000den foto's te trekken. Zo veel dat Joelle en ik soms een beetje ons geduld verloren toen we alweer moesten poseren. In Washington is papa zijn camera verloren. Dat vonden Joelle en ik ondanks alles toch wel jammer, maar gelukkig heb ik met mijn GSM toch nog een aantal leuke kiekjes kunnen maken, zei het dan wel een paar honderd in plaats van een paar duizend...
Joelle bleek een hele lieve aanwinst te zijn aan ons reisgezelschap. Ze was heel grappig en altijd goed gemutst. Haar fascinatie voor eekhoorns was erg onderhoudend. Haar Engels in bijzonder goed al was er soms wat taal verwarring. Onder andere toen ze de Mac and Cheese (Macaroni met ham en kaas) bestelde en een Big Mac verwachtte. Maar ook toen ze tegen een leurder "Non merci" zei en de man "No Mercy" verstond was enige verduidelijking toch wel vereist :).
Een komisch duo een beetje grumpie en stoetel achtig... waar we toch vaak mee gelachen hebben.
Aftellen geblazen, al is het natuurlijk een beetje triest om onze vriendjes hier achter te laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten