Washington DC

Hey lieve bloggertjes,

Daar zijn we weer! We zijn hier net terug van ons reisje naar de hoofdstad. Het was een fijne week die we samen hebben doorgebracht. De reden waarom ik graag op reis ga is omdat ik dan 100% van mijn Brechtje kan genieten. Er zijn dan geen afleidingen zoals werk of andere dingen, enkel wij tweetjes.

We zijn op maandag vertrokken met de trein en waren rond drie uur in het hotel. Ons hotel heette Melrose Place en was gelegen in het deel van de stad dat Foggy Bottom heet, ik vond dat nogal grappig en heb daarom ook dit hotel gekozen, maar toen ik het aan Amerikanen vertelde vonden die het helemaal niet grappig omdat zij die naam al lang kennen en er niets meer aan vinden.

Witte huis

National Christmas Tree

De eerste dag was het nogal koud en regenachtig dus hebben we niet zoveel meer gedaan. We hebben wat rondgewandeld en Washington by night gedaan, mooie lichtjes, het Witte huis, de gigantische kerstboom en nog veel meer. Gelukkig waren de andere dagen heel zonnig, maar wel nog steeds koud.

Pain Cotidien

De dag erop zijn we voor Brechts normen vroeg opgestaan (9u30) en zijn we gaan ontbijten bij Le Pain Cotidien, dat is een Belgische ontbijtketen waar ze overheerlijke croissants en praliné chocopasta hebben. Een echte aanrader! We zijn gaan wandelen in een deel van Washington dat Georgetown heet. Mooie huisjes en cafétjes in een gezellige buurt. Dan zijn we verder gewandeld naar the National Mall, dat is een gigantisch plein waar een vijftiental musea gelegen zijn en allemaal gratis. Op de achtergrond zag je ook het Capitool en aan de andere kant van de wandeling was het Lincoln Memorial.

Capitool

Lincoln Memorial 

We zijn begonnen met het museum of Air and Space. Daar stonden replica's van het ruimteschip dat op de maan is geland, raketten en vliegtuigen. Het was wel indrukwekkend, alleen jammer dat het nogal Nationalistisch was opgevat. In plaats van een objectieve weergave van de geschiedenis te geven benadrukten ze vooral wat de VS gedaan had en was er bijna geen sprake van de eerste man in de ruimte of andere dingen waar Amerikanen niet hadden aan meegedaan.

National Mall

We zijn maar verder gegaan naar het National Art Museum, dat was wel heel mooi. Wel een heel groot museum en na twee uur en half waren we nog lang niet klaar, maar sloot het museum jammer genoeg. We hebben dan voor kerstavond een Belgisch restaurant uitgezocht. Het restaurant heet Belga Café. De uitbater is de man van Greet De Keyser, de Vlaamse correspondente hier in Amerika. Ik heb stoofvlees bereid met Leffe gegeten en Brecht hutsepot. Daarna hebben we een gigantische Belgische wafel met ijs en chocolade gedeeld. Zo waren we toch nog een beetje in België voor kerst.

Haven by day

Op kerstdag zelf waren alle musea gesloten en dus hebben we na een paar leuke skype-sessies met onze familie het rustig aan gedaan. We zijn naar de film geweest (The Hobbit 2, ook een aanrader trouwens!) en vervolgens naar een gratis Jazz kerstconcert in het Kennedy Center (een groot centrum voor muziek en kunst).

Georgetown

Op onze laatste dag was het zo zonnig dat we alweer zijn gaan wandelen. Deze keer zijn we eerst gaan ontbijten bij een Franse bakker, met heerlijk stokbrood, vers geperst fruitsap en eindelijk eens goeie koffie voor Brechtje. De wandeling nam ons mee langs de haven en toen terug naar de plaats met alle museums. We hebben dan nog het Museum of Natural History gedaan. Grote olifanten en dinosaurussen en een hele interessante afdeling over de evolutie van de mens. Op onze wandeling was ook iets grappigs gebeurd. Er vloog een politie helikopter heel laag over de haven en ik heb gezwaaid. Brecht was om door de grond te zakken, hij zei dat je niet zomaar naar politie helikopters mocht zwaaien, maar enkele ogenblikken later hoorden we heel kort de sirène en pinkte de helikopter met zijn lichten :). Ze hadden dus terug gezwaaid, dat vond ik natuurlijk geweldig en Brecht moest toch ook een beetje lachen...

Haven by night

Haven by day met Brechtje

Na al deze avonturen namen we de trein terug naar huis. Moe maar tevreden kwamen we terug in ons appartementje.

Zonsondergang in DC

Tot de volgende keer lieve bloggertjes! Een heel fijn nieuwjaar toegewenst aan iedereen...

Brecht staat niet graag op de foto :)

"I would join a choir, but I don’t think my bathtub can hold that many people. ”

Hey lieve bloggertjes,

Nog eventjes een kort blogje over het zingen hier. De laatste week heb ik beseft hoe populair zingen hier wel is, vooral op mijn school. Er zijn drie koren, eentje van de lagere, eentje van de middle en eentje van de upper school.

Een paar weken geleden werd er een mailtje rondgestuurd of niemand geïnteresseerd was om mee te zingen op het kerstfeestje op school. Ik hou van zingen maar ben er niet zo goed in, maar heb toch besloten om te gaan. Ik kan jullie niet vertellen hoe fijn het is geweest. Zingen is zo leuk en maakt je zo vrolijk. Ik kan het iedereen aanraden. Ook al kan je het misschien niet goed, doe het toch maar, je wordt er gelukkiger van!

Vrijdag was er het moment van de waarheid. Ik heb mij naast één van mijn collega's gezet die heel goed kan zingen dus haar voorbeeld volgende viel het resultaat best wel mee.

Wat mij ook enorm ontroerd heeft is de kerstviering op school op donderdag. De drie koren zongen samen en het was ongelooflijk. De kleintjes van voor en de twee andere koren aan de zijkant. Twee van de drie dirigentes stonden met hun gezicht naar elkaar en naar de koren en zorgden zo dat alles klopte. De kleintjes zongen en deden ondertussen de woorden in gebarentaal. Het was zo ontzettend prachtig dat bijna iedereen in het publiek de tranen in de ogen kreeg. Ik was er letterlijk niet goed van. De muziek ging door merg en been. Het was ongelooflijk.

Ik hoop dat er ergens een opname is van het optreden en dan kan ik het met jullie delen. de kerstmuziek hier is werkelijk prachtig.

Deze twee zijn mijn favorietjes van dit moment. Enjoy!

http://www.youtube.com/watch?v=hJ9JHO3r2Ws

http://www.youtube.com/watch?v=-2_RuR_ch9c

Deze laatste is voor mijn broertje ;). Lieve kerstgroetjes en tot binnenkort!

We wish you a happy birthday

Hey lieve bloggertjes,

Het moment van het eindeloze aantal feestjes is aangebroken. Niet alleen was er vorige week een christmas drink op zowel mijn als Brechts werk. Deze week was het ook Brechtjes verjaardag. Meer dan genoeg redenen om te vieren dus.

De upperschool werd vrijdag getrakteerd op een glaasje wijn en een pizza in de lokale pizzeria. Een hele gezellige bedoening was het. Daarna werd ik door 1 van mijn collega's van het ene naar het andere feestje gevoerd. De derdejaars doctoraat studenten zijn elk jaar verantwoordelijk voor het organiseren van het kerstfeest op Brechts werk. Ze moeten zorgen voor eten, een band en ook leuke sketches waar de proffen waar ze les van krijgen in voorkomen. Het eten was lekker, maar van de show kon je als buitenstaander niet zoveel begrijpen. Gelukkig waren we wel in goed gezelschap. Na de show was het tijd voor de live band om zijn ding te doen. Geweldige muzikanten met een saxofoon, gitaar, piano, drum en enkele hele goeie zangers. Ze speelden de hele avond covers en we hebben fijn gedanst. Zelf Brecht zijn baas stond op de dansvloer.

Zaterdag ben ik met mijn buurvrouw om een mini-kerstboom geweest. Hij kwam met lichtjes en kerstballen en staat nu te blinken in onze salon. Ik heb ook de meest coole warme kousen ooit gekocht. Het zijn van die kousen voor binnen te dragen in plaats van pantoffels en de mijne hebben een kerstman op de rand en die van Brecht een rendier.

Aangezien het deze week Brechtjes verjaardag was had ik een verrassing voor hem voorzien. Een taxi is ons komen ophalen en heeft ons naar Barnes and Noble gebracht. Dat is een gigantische boekenwinkel waar we eerst een lekkere koffie met taart hebben gegeten en daarna heeft Brecht een paar (= 9) nieuwe boeken mogen kiezen. Hij vond het een hele leuke verrassing. Op zijn verjaardag zelf had ik nog iets kleins voor hem. Een ballon met een kaartje aan. Ik was de dag ervoor in de supermarkt en ik zag dat ze hier zo van die Helium ballonnen verkopen. Ik vond dat zo grappig dat ik er ook één moest hebben voor mijn Brechtje. Ik was te voet naar de supermarkt en het was heel koud. Je had mij moeten zien stappen met mijn rode ballon. Ik was plots heel populair. Kindjes zwaaiden vanuit de auto. Dan heb ik de ballon in de kast verstopt en s morgens voor ik naar mijn werk vertrok de ballon boven ons bed losgelaten :). Nu hangt hij hier nog steeds te bengelen.

s Avonds zijn we gaan eten in een lekker Italiaans restaurant. We waren met acht en het was opnieuw heel gezellig. Brechtje heeft er wel van genoten.

Vorige week was er ook een fotoshoot op zijn werk. Die kwam er omdat Brechts prof een artikel in het bekende wetenschappelijk tijdschrift Nature heeft gepubliceerd en daarom kwamen ze zijn groep fotograferen. Er is ook een filmpje waar Brecht op staat. Ik ben zo ontzettend trost op hem.

https://www.youtube.com/watch?v=OF9F8W3VYx4

Gelukkige verjaardagsweek lieverdje!!! Op nog vele jaren en vele avonturen samen.

PS. Aan mijn schoonzusje nog deze boodschap!

Greetje, volhouden meid! Je doet het super. Nog een dikke week en we zijn al in 2014... We kijken samen geduldig uit naar je tweede wondertje. Dat hij nog maar een paar weken op zich laat wachten.

Its the most wonderful time of the year...

Hallo lieve vriendjes,

Jawel, de kersttijd is hier aangebroken en er is geen ontsnappen aan, dus je kan er maar in meegaan denk ik dan altijd. Het kan maar plezant zijn.

Overal waar we komen zijn er lichtjes, kerstliedjes en heel veel sfeer.

Na mijn terugkomst hier in Princeton heeft het eventjes geduurd vooraleer ik weer was aangepast aan de lokale tijd. Maandag en dinsdag vlogen voorbij met onze gewoonlijke spaghetti avond en alles ging goed tot op woensdag. Ik kwam thuis rond vijf uur en heb normaal Franse les om zes uur. Ik was van plan om ernaartoe te gaan, maar plots werd ik wakker in de zetel en het was al zeven uur. Ik ben vervolgens terug in slaap gevallen en om vier uur s nachts wakker geworden in mijn bed, geen idee hoe ik daar was terecht gekomen. De jetlag heeft dus toch weliswaar vertraagd zijn tol geeist. Brechtje vond het ook niet zo prettig dat ik hem om vier uur wakker maakte met de vraag wat is er gebeurd??? Maar daarna was het voorbij.

Op school ging het vorige week de hele week over pesten. Er waren sprekers gekomen en vreselijke verhalen over cyberpesten enzo. Redelijk zware kost.

Gelukkig bracht het weekend wat verlichting. Op zaterdag zijn we nog eens naar New York geweest. Er was een verjaardagsfeestje van een vriendin van een vriend. Iemand die we niet kennen dus, maar het was in een bar dus allen daarheen. We hebben lekker gegeten en wat gedanst en alles verliep vrij vlot tot we plots beseften dat we nog maar 20 minuten hadden om de laatste bus te halen. Snel een taxi geroepen en onderweg zagen we de minuten wegslinken, toen we aankwamen aan het busstation hadden we nog 4 minuten. Ik was in het gezelschap van 3 marathonlopers, dus die renden er maar op los en ik met mijn niet optimale conditie daarachter... Net voor onze neus zagen we de bus vertrekken. Met een hulpeloze blik richtten we ons tot de stewart, is er nog een manier om naar Princeton te geraken? Ja, de laatste trein vertrekt in Penn station om twintig na één! Hup, weer het busstation uitgerend, de taxi in en home alones gewijs spurtend door het gigantische treinstation, met nog vier minuten op de klok hebben we toch ons doel gehaald! Man, man, man, nooit een saai moment!

Op zondag was er een eerste kerstfeestje. Een Duitse vriendin die gebakken appels, gluhwein en warme appelcider serveerde. Ze had op haar groot tv-scherm een youtube filmpje spelen met als beeld en brandend haardvuur en als geluid vrolijke kerstmuziek en het krakelend geluid van brandende stronken in het haardvuur. Heel grappig.

http://www.youtube.com/watch?v=qL56qqwlsRc

Ik dacht dat het deze week weer een normale week zou worden, maar dat was buiten het weer gerekend. Vandaag kregen we om 6.21 een telefoontje. This is an automatic message. Stuart Country Day School will be closed today because of the inclining weather. Stay warm!

JOEPIE! SNOWDAY! Geen school, je kan de hele dag in je pyjama zitten. Geweldig...

Dit weekend staat er wat shoppen op het programma en volgende week is er al de laatste school week van het jaar. Op de laatste dag is er een kerstfeestje en je zal het nooit geloven, maar ik heb me aangesloten bij het kerstkoor :). Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik heel graag, maar niet zo toonvast zing. Maar ik maak het goed met veel enthousiasme! Joy to the world!!!

Na lang aarzelen hebben Brecht en ik besloten om vier dagen naar Washington te gaan voor kerst. We dachten eerst ergens warm te gaan, maar het was te ver en te duur. Dus blijven we maar dichtbij. Het zal alleszins wel gezellig zijn.

Tot snel lieve bloggertjes! Stay warm and cozy :)

Home sweet home!

Hey lieve bloggertjes,

Ik zit weer een beetje achter, maar vandaag is er een SNOWDAY!!! Het is te gevaarlijk op de baan, dus de school is gesloten. Vandaar heb ik wat tijd om mijn blogje aan te vullen.

Laten we beginnen met mijn weekje terug in België. Wat een geweldige week was me dat.

Toen ik aankwam aan de luchthaven stonden mijn lieve tantekes me op te wachten met een Belgisch vlagje. Ik was een beetje floepie van de jetlag, dus ik werd een hele dag vertroeteld. Ik mocht in de zetel liggen onder een dekentje, ik kreeg lekker eten en het was enorm gezellig. S Avonds ben ik dan met mijn neven gaan eten in de rare vos en heb ik stoverij met frietjes gegeten, lekker Belgisch!






De dag nadien is mijn broertje mij komen halen. Hij had de kerstboom al gezet en we hebben naar kerstfilms gekeken en gewoon wat quality time doorgebracht. Ik had hem erg gemist, dus het was wel nodig. Ik heb veel geluk met mijn twee schoonzusjes. Linsy had het hele huis fris en gezellig voor mij klaargezet en het was een hartelijke ontvangst. Ik kon ook met een gerust hart vertrekken wetende dat mijn lieve broer nog steeds in goede handen is.

Op dinsdag ben ik bij mijn lieve schoonzus Greetje geweest. Die ligt in de zetel te wachten op haar babytje in haar buik, dus het was wel gezellig kletsen met ons tweetjes. S Avonds mocht ik dan mee naar Woutjes school om hem te gaan oppikken en ja hoor, hij kende me nog. Titine! Hij heeft me zijn klasje getoond en zijn kapstokje met de auto als symbool.

Daarna heeft mijn lieve collega Karien me opgepikt en zijn we naar het centrum van Gent gereden om lekker met de collega's te gaan eten. Het was fijn om iedereen nog eens terug te zien. In de auto moest er natuurlijk veel nagekletst worden en ook al waren we om elf uur weer voor de deur bij Greet, het was toch weer twaalf uur vooraleer ik echt binnen was. Some things never change!!!

Op woensdag ben ik met mijn schoonmama en Woutje naar de binnenspeeltuin playbeach in Gentbrugge geweest. Dolle pret in het ballenbad toen ook Katrijn met haar twee lieve spruitjes ons kwam vervoegen. Een geweldige namiddag vol glijbaanplezier en fristi...

Woensdagavond mocht ik dan met mijn favoriete schoonmoeder mee naar Ronse alwaar ik een gigantische kader met foto's van ons huwelijk aan de muur zag hangen... Een gezellige avond met mijn schoonouders en ik mocht ook genieten van de splinternieuwe badkamer met bubbelbad en regendouche.


Op donderdag was een bezoekje aan mijn papa aan de beurt. Na zijn heup operatie loopt hij al bijna weer rond als de oude en we zijn een cadeautje gaan kopen voor Brecht (een hele zachte kamerjas) en ook een gigantische hoeveelheid chocolade. De dag erop zijn we dan met mijn stiefmoeder Joelle gaan eten. Ook mijn papa is in goede handen bij haar dus ik kon weer zonder zorgen verder op mijn tocht.

Op vrijdag was er afspraak met de vriendjes bij Bea en Luc in hun nieuwe appartement in Brussel. Heel erg mooi en alle vriendjes waren er om mee te vieren. Ik kreeg een verjaardagstaart in de vorm van een schoolbord met krijtjes en alles, heerlijk! We speelden singstar en just dance en genoten van elkaars gezelschap.

Na deze dolle avonturen was ik weer bij het begin. Bij mijn lieve tantekes. We zijn nog gaan winkelen en ze hebben me elk een paar mooie botjes gekocht. We hebben s avonds ook samen naar een crimi gekeken. Iets wat ik vroeger altijd met mama deed op zaterdag avond. Op zondag was ik alweer in de VS bij mijn Brechtje. Het heeft me wel echt deugd gedaan om iedereen nog eens terug te zien.

Dikke knuffel en tot snel!

Birthday fun...

Birthday week

Deze week stond alles een beetje in teken van mijn verjaardag. Het was een hele leuke week. Op woensdag mijn verjaardag zelf ben ik samen met Brechtjes collega's, die ondertussen wel ook mijn vriendjes geworden zijn, gaan eten in een Indisch restaurant vlakbij. We waren met twaalf en het was supergezellig.

Overdag stonden mij ook al heel wat verrassingen te wachten. Mijn collega's van de wiskunde afdeling hadden voor mij elk wat lekkers gebakken. Susan had brownies gebakken, Karen citroentaart en Tao, mijn Chinese collega, had een Chinese rijsttaart gemaakt, die vond ik nog het lekkerst van al. Ikzelf had Belgische chocolade mee voor de leerlingen en de collega's. Ik had die dag niet zoveel les, maar ik was uitgenodigd in de lagere school om daar in de Franse les te gaan praten over Belgie. Ik heb een kleine presentatie gegeven over Gent en frietjes en natuurlijk chocolade. De kindjes van het vierde leerjaar waren heel erg enthousiast, dus het was wel leuk.

De rest van de week ging heel snel voorbij met vergaderingen en lessen en dan vrijdag heb ik enkele collega's van hier uitgenodigd om na school iets drinken. Dat was wel gezellig. S avonds zijn we dan nog gaan eten met brechts collega's en om de week mooi af te sluiten zijn we gaan dansen in de Ivy Inn.

Ook van het thuisfront waren er pakjes, een paar mooie oorbellen met bij passende ketting van mijn lieve schoonouders, lekkere pralines van mijn vrijgezelinnevriendinetjes en nog een andere halsketting van mijn papa.

Bedankt voor alles dat was heel lief!

Philly marathon

Phillie marathon

Dit weekend was het thema de Philadelpia marathon. Zaterdag zijn we rond de middag vertrokken en we hadden met onze vriend Sylvester afgesproken om samen de namiddag door te brengen en dan iets te gaan eten. We mochten wel niet te lang opblijven, want we moesten er deze morgen al om vijf uur uit! Sinds de Boston marathon zijn ze een beetje paranoia geworden wat betreft veiligheid(nog erger dan tevoren) en dus was het zoals in de luchthaven, waar je dan twee uur op voorhand moet inchecken en dan daar twee uur moet wachten tot de start begint.

Brechtje ging voor een tijd onder de drie uur, dus moest hij helemaal vooraan gaan staan en mocht hij ook met de eerste groep vertrekken. De anderen moesten even wachten zodat iedereen genoeg plaats had. Dus elke drie minuten werd aan een nieuwe groep lopers het startschot gegeven. Er waren in totaal 30.000 lopers. Voor de toeschouwers was er ook een parcours zodat je je geliefden tot drie keer toe kon zien voorbij komen. Omdat Brechtje zo snel liep moest ik ook al rennen om op tijd op het eerste checkpoint te zijn. Gelukkig heb ik hem toch kunnen aanmoedigen met luid getier!

Ik had mij ook ingeschreven om berichtjes te krijgen met zijn tijd erin en wat de beoogde eindtijd was, dus om de tien kilometer kreeg ik een berichtje zodat ik precies wist waar hij was en wanneer hij ging toekomen.

Ik ben nog nooit zo trots geweest op mijn lieve huisband... Ik heb meteen naar de hele familie en alle collega's hier een berichtje gestuurd!

De rest van de dag waren we beide te uitgeput om nog iets te doen, we zijn nog met een taxi tot in het centrum geraakt om iets te gaan drinken, maar rondwandelen zat er niet meer in. Het was trouwens de eerste keer dat Brecht en ik actief gebruik hebben gemaakt van de taxi's hier. Ik ben al een pro in het verkrijgen van een taxi op straat... Ik was wel fier op mezelf!

Ziezo dat is wel even genoeg om jullie zoet te houden. Volgende week zaterdag kom ik voor een weekje naar huis. Ik ben heel blij dat ik iedereen zal terug zien...

Lieve groetjes en tot dan!

Mandala project...

Blogje November 9th

Dag lieve lezerdjes alweer een paar drukke weken achter de rug.

Vorige week was ik op school bezig met een project, waardoor ik nog weinig tijd had voor andere zaken. Het project had te maken met thanksgiving. Elk jaar doet de school een inzameling van eten. De kinderen moeten dan pakjes en blikken kopen, met puree, cranberries, en andere zaken in die deel uitmaken van een traditioneel thanksgiving maal. Eens alle goederen zijn verzameld worden ze geplaatst in de vorm van een grote Mandala. Een mandala is een boedistisch symbool die normaalgezien door monikken gemaakt wordt. Ze werken er met tien monikken tegelijk aan en het duurt een paar dagen alvorens het af is. Ze maken het in gekleurd zand en van zodra het af is vernietigen ze het resultaat. De achterliggende gedachte is dat het leven altijd in beweging moet zijn en alles is een cyclus. Het eindproduct is niet belangrijk, belangrijker is de manier waarop je er geraakt.













Vorig jaar was dit project onder leiding van de vorig meetkunde leerkracht. Dit jaar ben ik de meetkunde leerkracht dus hadden ze gevraagd of ik niet verantwoordelijk wou zijn. Ik had een klein prentje van de originele mandala en dan moest ik dat samen met de leerlingen vergrootten tot een Mandala met een diameter van 10 meter. Het was een gigantisch werk waar we twee lesuren en vijf dagen onder de middag en na school mee bezig zijn geweest. Eens de tekening van de giant Mandala af was, moest al het gedoneerde eten gesorteerd worden volgens vorm en grootte. De laatste stap was dan om dat eten te schikken langs de lijnen van de Mandala. Het resultaat was prachtig. Jammergenoeg werd het na een paar dagen, net zoals bij een echte Mandala afgebroken en werd het eten naar een lokale voedselbank gebracht. Een mooi, maar vermoeiend project.

Vorig weekend zijn we op zaterdag naar de "fall-play" gaan kijken. De drama afdeling is heel belangrijk op onze school. Elk seizoen doen ze iets, een toneel, een musical, .... Kunst is hier belangrijk. Onze school bestaat uit drie delen de lagere school, de middle school en dan de high school. Vorig weekend was het fall-play van de high school. De titel was Exhibit this!. Het toneel bestond uit een aantal sketchen die zich afspeelden in het metropolitan museum of Art. Het waren de kunstwerken die tot leven kwamen nadat de bezoekers we waren. Het was bijzonder grappig. Mijn favoriete sketch er een waar twee Egyptische standbeelden tot leven kwamen. Het was de koning Rah en zijn koningin. Het grappige aan de sketch was dat ze precies aan het kibbelen waren als een oud getrouwd koppel.

Op zondagavond ben ik Brechtje en zijn indoor voetbalploegje gaan aanmoedigen. Het was harde competitie en uiteindelijk hebben ze 2-2 gelijk gespeeld. Brechtje heeft ook eens gescoord, dus dat was wel leuk.

Dat was het voor vorige week.