Feeling hot hot hot...

Bakken en braden hier in het verre Princeton, maar volgens mijn contacten overzee is het daar bij jullie ook lekker warm...

Gisteren dus naar the whole foods market geweest... Het eerste plan, en achteraf gezien het meest verstandige, was met de bus te gaan. Echter dan moest ik overstappen en een eindje wachten en dus heb ik maar besloten met de fiets en een lege maag te gaan winkelen, een heel gevaarlijke combinatie.

Ik heb nu al twee supermarkten gedaan en het was nog niet het gigantische complex zoals ik het verwacht had. Maar toch heel anders ingericht dan hier bij ons.

Wanneer je binnen komt kom je in een soort ronde zaal waar vis, vlees en brood achter aparte toonbanken verkocht worden. In het midden kan je dan een buffet nemen van heerlijke klaargemaakte salades en gerechten en je kan dat ofwel meedoen ofwel onmiddellijk opeten. Nu daar heb ik mij nog ingehouden, maar toen besefte ik opeens dat het de eerste keer was dat we een diepvries hadden, en ik kwam ik de ijscreme- en pizza-afdeling tegen en dan is het gewoon bergaf gegaan.

In de whole foods kan je ook heel veel vegetarische dingen kopen, zelfs nog meer dan in Belgie. Wat ook grappig is, is dat de vleesvervangproducten meegaan met tradities van het land. Zo heb je in Belgie de legendarische Quorndon-bleu en dan heb je hier de chickenless nuggets en de meatless hamburgers. Ik heb er van elks wat gekocht, kwestie van toch lokale producten te eten he :-).

Alleszins ik heb mijn karretje volgeladen en toen ik aan de kassa kwam had ik opeens een rugzak, twee grote plastiekzakken en een diepvrieszak mee. Daar ben ik dan mee op de fiets gestapt en ik kan het u verzekeren het was een anti-festijn voor alle zintuigen. Het zweet drupte van mij af en de zakken piepten van te schuren tegen de wielen. Het was niet te doen. Gelukkig was het grootste deel langs een hele mooie rivier (kanaal dat uitmondt in Carnegie Lake), en het was dus plat en autovrij. Het laatste stukje ben ik dan maar te voet gegaan want dat was naar omhoog.

Ondertussen was het al redelijk laat en ik was mijn GSM thuis vergeten, dus Brecht was in alle staten. Hij is mij dan komen zoeken en als een ridder op het witte paard (zij het hier op een blauwe fiets) kwam hij eraan om mij te helpen met de boodschappen.

 
Vandaag ben ik hier voor het eerst naar de fitness geweest en het was hilarisch. We moesten allemaal zo'n grote bal nemen (een soort springbal) en daarop moesten we dan oefeningen doen. Ik weet niet hoe die andere mensen dat deden, maar ik kon mij daarop niet rechthouden, dus ik slierde altijd naar beneden. Gelukkig waren de andere sporters heel vriendelijk en achteraf zei 1 van hen tegen mij "this is a really hard class, it needs some getting used too".  Hopelijk lukt het volgende keer wat beter.

De mensen zijn hier ongelooflijk beleefd en vriendelijk. Zo is er een vriend van de mensen van wie we dit appartement huren die Peter heet. Hij heeft ons hier voor het eerst binnen gelaten op maandag. Hij had meteen voorgesteld om met ons naar de winkel te gaan en vandaag ben ik dus met hem grote hoeveelheden melk, water en spuitwater gaan halen in Shortright, dat is een beetje de Amerikaans Aldi en dus erg goedkoop. We gaan volgende week ook samen iets gaan eten en als zijn vrouw terug is van op reis, dan worden we uitgenodigd en dan gaat hij voor ons koken!

Morgen ga ik naar een lunch van de ISPPU, International Spouses and Partners of Princeton University, dat is een soort clubje voor de partners van buitenlandse studenten en werknemers die hier dus allemaal een beetje in hetzelfde soms eenzame schuitje zitten. Ik vind het wel tof dat dat bestaat, dan kan ik eens horen hoe zij hier hun draai vinden. 

Groetjes en tot morgen allemaal!