We zijn er!!!

Eindelijk...we zijn er geraakt!!!

De laatste loodjes waren nog lastig, Brecht en ik zijn absoluut geen handige Harry's, dus onze verhuis en afbreken van meubels ging gepaard met welgemeende vloeken en grote blauwe plekken...

De reis naar hier was vermoeiend maar ging ongelooflijk vlot. We hebben nergens heel lang moeten aanschuiven zelfs niet aan de douane en we werden ook nergens tegengehouden. Ons terroristengehalte is natuurlijk niet zo hoog, maar hier in Amerika weet je nooit.

We zijn dus gisteren om kwart over tien Belgische tijd op de vlieger gestapt, na toch wel enkele traantjes bij het afscheid van onze familie... Na acht uur vliegen en daarna een drietal uur bagage zoeken, security, trein en taxi, zijn we uiteindelijk hier toegekomen om halfvier lokale tijd. Voor ons was het dus eigenlijk al halftien s' avonds, maar van slapen was geen sprake. We moesten proberen zo lang mogelijk op te blijven om de jetlag wat te overwinnen.

Alles is netjes uitgepakt en we hebben het huisje al goed het onze gemaakt met foto's, knuffels, tekening van Woutje op de frigo omhooggehouden door een mooie magneet gekregen van Arne en Katrijn, een poster van mijn vrijgezellendag en nog veel meer. Het geeft een heel "thuislijk" gevoel.

Het eerste wat ons hier opviel toen we van de trein stapten was de hitte. Het is hier subtropisch, met temperaturen tot 35 graden en vooral een hele grote luchtvochtigheid, waardoor je een loom gevoel krijgt. Gelukkig zijn hier overal in huis blazers en aircomachines, waardoor het binnen toch aangenaam is. We wonen in een studentenhuisje in een soort bungalowwijk met allemaal dezelfde witte kleine huisjes. Alles is op het gelijkvloers en omringd door een grote tuin. Iets verderop zijn er dan typische Amerikaanse suburban huizen met grote tuinen vooraan, eigenlijk meer villa's... ik denk niet dat dit een arme stad is, maar daardoor is alles hier wel heel mooi, groen en goed onderhouden.

 
We verplaatsen ons hier met de fiets en als je rap genoeg rijdt is het aangenaam, want dan heb je wat wind, maar als je stil staat is de hitte werkelijk verdovend, snel vooruitgaan is dus de boodschap! .






Vandaag op het programma staat de buurt verkennen, wat inkopen doen. Ik ben deze morgen met Brecht gaan ontbijten zoals echte Amerikanen dat doen. Amai, wat daar allemaal op de menu staat... pannekoeken, bagles, eieren op 20 verschillende manieren, hoe vettiger, hoe prettiger. We hebben ons nog goed gedragen, ik heb een ontbijt genomen met Griekse yogurt, bessen en grenola (een soort crunchymuesli) en Brechtje een fruitsalade met een Englisch Bagle, dat is een geroosterd broodje met een soort zoute smeerkaas, wel lekker...

Daarna is Brecht gaan werken en moest ik naar huis terug, uiteraard ben ik hier al verloren gereden en heb ik er drie kwartier over gedaan terwijl we normaal in tien minuutjes in de hoofdstraat staan... Maar goed, dit was mijn eerste verslagje, hopelijk niet te langdradig... Dit lijkt op een opstel schrijven in het middelbaar, hopelijk staan er niet te veel fouten in. Alleszins tot morgen dan maar weer, voor meer nieuws.