I have a dream

Hey iedereen,

De laatste dagen was het heel druk in mijn nieuwe school. Vergaderingen, workshops, schooltoers en nog veel meer. Gisteren moesten de nieuwe leden van het leerkrachtenkorps een showtje opvoeren... Een voor een moesten we onszelf kort voorstellen op een grappige manier, en het geheel was een show naar het concept van de voice. Drie juryleden moesten omgedraaid op een bureaustoel zitten en dan op een bel slaan en ons kiezen voor hun team.

Ik heb een wiskunde mopje verteld. Het ging over Pi, het bekende getal 3,1415..., dat in het Engels op dezelfde manier wordt uitgesproken als Pie, wat taart betekent. Ik zei dat ik helemaal vanuit Belgie was gekomen omdat ik dacht dat ik in de meetkundeles een eindeloos aantal Pies kon eten, terwijl dit een vertaalfoutje was en dat het eigenlijk Pi was dat uit een eindeloos aantal bestaat. Ik dacht dat niemand dit grappig ging vinden, maar het was een echte hit.

Ik ben langsom meer onder de indruk van mijn nieuwe school. De eerste vergaderingen zijn gelijk een soort pep rally waar de leerkrachten worden warmgemaakt en begeesterd om aan het nieuwe schooljaar te beginnen. Er worden teksten gelezen van de stichters van de school. Het zijn stuk voor stuk mooie zinnetjes. Je wordt helemaal meegesleurd in het idee dat je een deel uitmaakt van iets groots en dat jouw bijdrage belangrijk is. Er zijn Sacred Heart scholen over de hele wereld en vanmorgen werd een kort bericht gelezen van een zusterschool in Egypte waar er volop bombardementen aan de gang zijn en waar de school zijn deuren tijdelijk heeft moeten sluiten omwille van de veiligheid. Er wordt constant gepraat over de visie in de school en de achterliggende gedachten. Hier is een tekstje van 1 van de stichters van de school die het best verwoordt hoe ze willen dat je hier lesgeeft.

Give only good example to the children;

never correct them when

out of humor or impatient. 
We must win them by an appeal to

their piety and to their hearts.

Soften your reprimands with kind words; 

encourage and reward hem.

That is, in short, our way of educating.

Ik vind dat wel schoon eigenlijk. Iets wat ik hier ook fantastisch vind is de grote diversiteit in culturen en godsdiensten. Ook al is dit een Katholieke School, het grootste deel van het personeel is niet Katholiek en bij de leerlingen is het de meest etnisch diverse school in de regio en de school is daar ontzettend fier op. Dat is voor mij heel verfrissend en rustgevend.

Volgende week hebben ze een vlagceremonie en dan mogen alle mensen die van ergens anders komen hun vlag dragen naar een plein waar dan de opening van het schooljaar begint. Ik ben de enige van Belgie, dus ik zal ons land vertegenwoordigen. Er zijn in totaal meer dan 50 vlaggen die deelnemen, cool he. De reden waarom ik een beetje prekerig ben vandaag is omdat het precies 50 jaar geleden is dat Martin Luther King Jr. zijn beroemde speech gaf. We hebben hem op school beluisterd en het gaf mij rillingen. Dus iedereen die hem nog niet gezien heeft, het is echt de moeite.

http://www.youtube.com/watch?v=jyR8h9iimw4

Als er iets is wat ze hier in Amerika goed kunnen is speeches geven. Ik ben erg benieuwd wat mij nog allemaal te wachten staat.

In de wiskundeles zijn we verplicht om vanaf het zesde leerjaar iets te doen met programmeren. Daar leren de kinderen heel veel uit, over hoe ze moeten nadenken. Ook hiervoor hebben ze natuurlijk een promotiefilmpje:

http://www.youtube.com/watch?v=nKIu9yen5nc
 
Ik kijk er wel naar uit om al die nieuwe dingen te proberen! Ik hou jullie op de hoogte! Groetjes!

 

The streets of Philadelphia

Hallo daar!

Vandaag hebben Sebastian, Brecht en ik een daguitstapje gedaan naar Phillie. We zijn heel vroeg vertrokken en zaten om halftien al op de trein.

Na een uurtje reizen waren we er. Uit het station gekomen, zagen we meteen een aantal mooie gebouwen. Het viel ons onmiddellijk op dat alles knusser was dan het grote New York. Er waren ook heel veel bezienswaardigheden, maar niet allemaal zo flashy en nieuw. Het was een mengeling van de splinternieuwe skyscrapers en het oude gedeelte van de stad waarbij ze de flatgebouwen en andere monumenten nog in rode baksteen maakten, en dat allemaal op wandelafstand van elkaar.

Het stadhuis was 1 van mijn favorieten, maar ook de haven en de vele gezellige parkjes konden mijn hartje bekoren.



De rode draad die door de stad te zien is, is de revolutie en de verklaring van onafhankelijkheid. Samen met Boston is Philadelphia 1 van de oudste steden en voortrekkers van de revolutie. De liberty bell, was 1 van de meest aangeprezen bezienswaardigheden in de stad. De bel zou volgens de het reisboekje het symbool zijn van de Amerikaanse onafhankelijkheid. Er werden op the 4th of July indertijd vele klokken geluid, maar deze klok werd enorm bekend door een verhaaltje dat eraan vastgehangen werd. Een grootvader hield de wacht bij de bel om te zien of de onafhankelijkheid inderdaad kon ingeluid worden en dan kwam zijn kleinzoontje met de blijde boodschap afgelopen. Dit vertederende verhaal veroverde de harten van de Amerikanen en vanaf toen werd de bel wereldberoemd.

Een grote boulevard leidt naar een mooi museum aan de rand van de stad. Het museum bevindt zich op een heuvel, dit deed mij een beetje denken aan Barcelona, waar je bij de fonteinen ook een museum hebt op een heuvel. Op beide plaatsen heb je een mooi uitzicht op de stad. Op de boulevard hangen alle vlaggen van de geallieerden tijdens de oorlog. Ook de Belgische vlag hing daar te wapperen. We hebben heel deze boulevard afgewandeld en aan het einde ervan bevonden zich niet alleen het museum met enkele fonteinen, maar ook de wereldberoemde trappen die gebruikt werden in de film "Rocky". Er was zelfs een standbeeld van Sylvester Stallone.



Na onze lange wandeling gingen we even onze moegelopen voetjes een bad geven in 1 van de fonteinen. Net toen we daar zaten kwam een heel peleton fietsers voorbij. Maar niet zomaar fietsers, ze waren stuk voor stuk allemaal naakt! Het was vandaag namelijk de dag van the naked bike ride. Dat is een jaarlijks evenement dat wordt georganiseerd om mensen bewust te maken van de energiekost van auto's en het fietsen te promoten. Ook mensen die voor een persoonlijk doel rijden mochten meedoen. Het waren er toch een hele stoet moet ik zeggen.

Van al dat vlees te zien hadden we toch een beetje honger gekregen... We zijn naar een Grieks restaurant geweest en hebben daar overheerlijke vis gegeten. De fishermans feast. Brechtje had gevulde aubergine. Heerlijk.

Moe maar tevreden liepen we terug naar het station waar we onderweg de ondergaande zon in de glazen skyscrapers weerspiegeld zagen. Een prachtige dag in een prachtige stad.

Morgen is het weer vroeg dag, een hele week vergaderen op mijn nieuwe school. Hopelijk lukt het een beetje om er iets van te onthouden. Jullie horen het wel! Lieve groetjes en tot binnenkort...

I want to ride my bicycle...

Hallo iedereen,

Hier ben ik dan weer met een splinternieuwe update! Alweer veel gebeurd in de afgelopen dagen.

Maandag en dinsdag vond ik het algebra kampje niet zo geslaagd. Het was enorm moeilijk om het juiste ritme te vinden en ook al leerden de kindjes wel wat, ik vond niet dat ze zich precies heel erg amuseerden. Gelukkig was er woensdag een andere leerkracht die kwam helpen en toen hebben we de leerlingen in twee groepen verdeeld en dat maakte een wereld van verschil. De leerlingen hebben zich echt geamuseerd tijdens een projectje dat ik had uitgevonden en er is zelfs eentje die mij op het einde van de dag een knuffel kwam geven omdat ze het zo leuk vond.

Gisterenavond zijn we Mexicaans gaan eten bij een lokale Mexicaan hier in Princeton. Het was heerlijk en je kon er ook gezellig buiten zitten. Ik heb enchiladas gegeten hmmm en een fluogroen limoen drankje. We waren alweer in het leuke gezelschap van Brechts fijne collega's. Hieronder kan je een mooie foto van Barbara zien, de toffe collega van Brecht die ik eerder vernoemde.

Daarna was er een biertuinfeest in de tuin van een van de universiteitsgebouwen. Je kon gratis drie biertjes drinken als je een tigercard had. Ik heb dat natuurlijk, mijn trouwe lezers herinneren zich vast de vreselijke boiled lobster foto die ik daarvoor had laten trekken 1 van de eerste dagen dat ik hier was. Ik heb mij gisterenavond toch maar beperkt tot water en sprite in plaats van bier, omdat ik vanmorgen vroeg uit de veren moest.

Vandaag was namelijk de eerste introductiedag op mijn nieuwe school. Van acht uur s morgens tot drie uur s middags zijn we overladen met informatie. Ik heb het gevoel dat ik er helemaal niets van onthouden heb. Eerst was er een ontbijtsessie waarbij de visie van de school en de geschiedenis van de Sacred Heart Schools werd uit de doeken gedaan. Het is wel een heel mooi verhaal van twee nonnen die vlak voor de Franse revolutie al de wereld wouden veranderen door meisjes te onderwijzen. In die tijd was dat nog not done dus het was ook wel revolutionair. Die twee hebben dus een heel netwerk op poten gezet van in Frankrijk tot hier in Amerika en er zijn nu meer dan 200 Heilig Hart scholen over de hele wereld.

Er waren 17 nieuwe leerkrachten en in plaats van dat we volgende week tijdens de plenaire vergadering 1 voor 1 moeten rechtstaan om ons voor te stellen moesten we allemaal samen een soort show verzinnen van een twintigtal minuten waarbij we op een originele manier onszelf voorstellen. We hebben iets gekozen gebaseerd op het programma van de voice. Er zijn drie leerkrachten die de juryleden spelen, eentje van de basisschool, eentje van de middle school en eentje van de upper school. Dan moeten we 1 voor 1 op het podium en iets over onszelf zeggen op een originele manier en dan gaat 1 van de juryleden zich omdraaien en zeggen van "ik kies jou voor de upper school" of zoiets. Allez, gekke toeren zoals je kan zien.

Vervolgens hebben we nog een hele uitleg van ict gekregen, dit verslagje is trouwens getypt vanop mijn nieuwe macbook. Iedere leerkracht krijgt hier bij zijn aankomst een ipad en een macbook. Dat is toch waanzin niet? Het is toch ongelooflijk hoeveel verschil een paar miljoen kunnen doen om onderwijs te verbeteren.... Jammer dat dit hier niet voor iedereen toegankelijk is... Dit is duidelijk een private school! "The best of the best and the worst of the worst" vind je hier in Amerika... Klasjes van maximum 16 leerlingen, een leerkracht-leerling verhouding van 1 op 6. Persoonlijke begeleiding voor elk kind, klas- en sportlokalen waar wij in Mariagaard enkel van kunnen dromen, smartborden in elke klas, vanaf het peuterklasje! Ik ben eens benieuwd...

Morgen zijn er nog meer vergaderingen, hopelijk ontploft mijn hoofd niet van al die informatie! En dan heb ik nog niet eens het spannendste nieuws van de afgelopen dagen verteld... ik heb een nieuwe fiets gekocht! Hij is gewoon prachtig, al zeg ik het zelf. Hij is paars en heeft hier en daar rode bloemetjes en er zijn wel 21 versnellingen om mij de berg op te helpen! Er zijn lichten aan en een slot en er komt ook een superdeluxe winkelmandje achteraan dat je erop en eraf kan klikken en het mandje zelf heeft wieltjes en een handvat net als bij een reiskoffer. Ik was gewoon overenthousiast toen ik het filmpje zag van dit mandje, ik moest het hebben!

http://www.youtube.com/watch?v=Mh8nT5X6hyg

Brecht noemt mij natuurlijk weer gek, wie valt er nu voor die verkoop truuken, was zijn commentaar, maar we zullen zien wie er laatst lacht wanneer hij mag sleuren met de boodschappen en ik gewoon rustig mijn mandje heen en weer rol! Het komt in de loop van volgende week binnen! Jippie!

Ziezo dat is denk ik wel genoeg voor vandaag! Slaapwel lieve lezers en tot binnenkort...

Barbeque and Algebra

Hey lieve bloggertjes,

Opnieuw een weekendje vol leuke momenten achter de rug. Zaterdagavond was er een barbeque bij onze voormalige gast Sebastian. Die maakte voor ons heerlijke gevulde paprikas met rijst en blauwe kaas. Geweldig! Er waren nog twee andere Belgen daar, die hier sinds een jaartje wonen. Sympathieke mensen wel. Twee wiskundigen. Ik ben wel blij dat Brecht niet in de wiskunde-afdeling werkt, blijkbaar zijn ze daar heel asociaal en gebeurt er nooit wat.

Bij de Chemie daarentegen is het altijd feest. We zijn zondag nog naar een andere barbeque geweest van Brechts collega. Die is onlangs verhuisd en heeft een housewarmingbarbeque gegeven in zijn mooi nieuw huurhuis met extra grote tuin. Hij heeft twee superschattige kindjes, eentje van drie jaar en eentje van drie maanden. Ook de hond Jasper viel enorm in de smaak, vooral bij Brechtje die al jaren een hondje wil. Brecht heeft zitten stokken gooien en het was moeilijk te zeggen wie van de twee het meest enthousiast was...

Vandaag begon dan mijn Pre-Algebra kampje. Het was wel leuk, ook al is het een leeftijd waarmee ik niet gewend ben te werken. De kindjes zijn 11 tot 13 en dat is wel een aanpassing voor mij. Het was wat moeilijk om het juiste niveau in te schatten, en voor sommigen was het iets te gemakkelijk. Voor anderen was het dan weer een beetje te moeilijk. Het is niet simpel om iedereen te betrekken, maar het lukte redelijk. Vooral het weekprojectje vonden ze wel leuk. Ze moeten daarbij een road-trip plannen op de kaart en dan met schaal berekenen hoeveel miles ze gaan rijden en dan de juiste huurauto kiezen en de hotels vergelijken. Het is een projectje waar ze een hele week aan moeten werken, altijd de laatste twintig minuten van de dag. Ik was wel weer uitgeput toen ik thuiskwam vandaag. Ik heb mijn lesje van morgen gepland en voor de rest nog een beetje geskyped. Daarna was Brechtje thuis en hebben we samen gezellig naar Extra Time gekeken. Ik ben blij dat we hier een aantal van onze Belgische gewoontes kunnen behouden, zo lijkt het toch een beetje alsof we thuis zijn.

Ik heb nu ook mijn  lessenschema gekregen voor volgend jaar. Het wordt wel spannend. Ik werk part-time, maar ik moet wel elke dag naar school komen, soms voor 1 uurtje en soms voor 3 of 4. Maar ik pas mij aan. Het zal wel meevallen. Ik ben heel benieuwd naar donderdag en vrijdag, dan zijn er infodagen voor nieuwe leerkrachten. Hopelijk zijn er wat leuke nieuwe collega's daar.

Morgen weer een dag vol rekenplezier en dan Zumba in de namiddag. s Avonds is er dan onze traditionele spaghetti-avond en gezellige tijd met ons tweetjes. Nu ga ik eens onder de wol kruipen, zodat ik morgen fris en monter voor de klas kan verschijnen.

Lieve groetjes en tot binennkort!

Almost weekend

Hey iedereen,

Het was een fijne maar drukke week deze week. Ik ben net terug van het kampje. Ik ben gebleven om te helpen opruimen en alles klaar te zetten voor volgende week. Volgende week is er namelijk nog een kampje met thema boerderij, maar daar zal ik niet meer bij zijn. Ik doe dan de "Are you ready for Algebra?". Misschien dat ik af en toe wel eens hallo kom zeggen...

De kindjes op kamp waren echt super schattig, we hebben geknutseld en de kindjes hebben gezwommen in het ploeterbadje en rondgerend onder de sprinklers. Het was wel een heel gedoe om eerst 15 kleuters in hun badkostuum te krijgen en in te wrijven met sunblock en dan na een uurtje weer iedereen uit hun badkostuum en in hun kleren te krijgen. Tegen dat de laatste uitgekleed was kon je al bijna weer beginnen met de eerste weer aan te kleden, maar het was wel de moeite waard, het was dolle waterpret! Er was ook een toneelkamp voor iets oudere kindjes aan de gang deze week, en vandaag zijn we met de kleutertjes naar het eindspektakel gaan kijken: Pinokkio.. Grappig gedaan en maar 1 stuk van het decor dat omver viel tijdens een van de dansjes.

Gisteren heb ik limonade gekocht van een "lemonade stand'. Twee kinderen die op de hoek van de straat versgeperst citroensap aangelengd met water verkochten voor 1 dollar per beker. Dat is toch echt typisch Amerikaans he. Lekker verfrissend ook. Ze hadden wel nog niet veel verkocht toen ik voorbijkwam, maar het was nog vrij vroeg in de middag dus hopelijk hadden ze wat later meer geluk.

Woensdag zijn Brecht en ik terug gegaan naar New York. Ja, het was nog maar een paar dagen geleden dat we er waren, maar het was restaurant week. Dat wil zeggen dat een aantal dure restaurants gedurende 1 week een paar goedkopere menu's aanbieden, zodat iedereen eens kan komen proeven.

Brecht en ik zijn naar een restaurant geweest dat "The View" heet. Het was op Times Square. De ingang was in een hotel en daar namen we een lift die ons razendsnel naar de 48e verdieping nam. Boven aangekomen stapten we in een mooi restaurant, maar het speciale was dat de hele verdieping langzaam ronddraaide. De verdieping was omgeven door ramen waardoor je een heel mooi uitzicht had wat dus langzaam veranderde. We hebben heel lekker gegeten voor 38 dollar: was er een voorgerecht, hoofdgerecht en dessert. Het was overheerlijk, namelijk een lekkere salade, gevolgd door ravioli gevuld met geitenkaas met speciale paddestoelen en kruiden. Mijn favoriet was natuurlijk het dessert: New York cheese cake, mmmm! Echt de moeite waard. Een kleine twee uur later waren we rond, letterlijk en figuurlijk :-)!

Gisterenavond zijn we gaan eten bij Peter en zijn vrouw Alyssa. Peter is de jongen die ons hier zo hartelijk ontvangen heeft en met ons is gaan winkelen helemaal in het begin. Het was erg gezellig. Het zijn twee theologen, dus ik vreesde een beetje voor de conversaties, maar ze zijn helemaal niet fanatiek dus dat valt gelukkig wel mee. Alyssa is de dochter van een legerofficier en heeft al heel Amerika gezien. Peter is geboren in Zimbabwe, omdat zijn ouders, die van Amerika zijn, daar voor zaken een paar jaar gewoond hebben. Hij heeft ook al de hele wereld gezien, Zuid-Afrika, India, Engeland, en nog veel meer. Hij is voor zijn studies naar de VS getrokken en woont nu een jaar in Princeton. Echte wereldburgers dus. Ze hadden vele vragen over Belgie en hoe wij als Europeanen de Amerikanen zagen. Het was boeiend en lekker. We gaan zeker nog eens afspreken.

Vanavond is er weer de social op Brechts werk en dan gaan we morgen winkelen en kuisen. Ook hier zijn ze dol op barbeques, 1 van Brechts collega's is net verhuisd en als housewarming doet hij zondag een barbeque! Alweer leuke vooruitzichten dus.

Ik laat jullie weten hoe het ging! Tot binnenkort!