dinsdag 13 augustus 2013

Miss Christine and the 13 little campers.

Hey iedereen,

Alweer een paar drukke dagen achter de rug. Gisteren begon het kleuterkampje en toen de verantwoordelijke mij vroeg of ik niet kon komen helpen omdat ze nog maar met twee begeleidsters waren, dacht ik, amai drie man voor dertien kinderen, dat is toch een beetje overdreven! Maar wat ik nog niet wist was dat er ook kindjes bijwaren van nog geen twee jaar oud... in pampers dus.

De eerste dag was een beetje moeilijk voor sommige kindjes, ze wouden hun mama niet achterlaten en waren de hele tijd aan het huilen. Gelukkig was na een halfuurtje van afleiding iedereen hun mama even vergeten.

Het thema van de week is the beach en elke dag wordt er begonnen met een leuk verhaaltje. Vervolgens zingen ze liedjes over de Mister Golden Sun, please shine down on me... hiding behind the three. Iedereen zingt mee behalve ik en de twee jarigen die verbaasd zitten rond te kijken, maar geen nood, tegen het einde van de week zal ik de lyrics wel kennen. Het niveau is gelukkig niet zo hoog. Om tien uur is het snack time en terwijl je bij ons nog een prinsekoek en een chocomelk kreeg, krijgen deze kindjes elk drie kleine worteltjes en vijf druiven... Gezond is het wel, maar ik weet toch welke ik zou verkiezen.

Na de snack wordt er geknutseld door een paar kindjes terwijl de anderen vrij spelen met de indoorzandbak, kleurwerkjes en prinsessenkleedjes met bijpassende wildroze en lilapaarse slippers met hieltjes. Gisteren mochten de kindjes een zandkasteel maken met lijm en vandaag mochten ze een strandbal verven. Ik weet niet of iemand van jullie een tweejarige ooit al heeft zien verven, maar daar moet je dus echt gaan naast zitten als je niet wil dat haar mooie blonde krulletjes plots helemaal bij de lilapaarse slippers passen! Een heel karwei dus.

Daarna mogen de kinderen buiten spelen op fietsjes en een klimrek met glijbaan en na al het rondkrossen op de speelplaats is het al lunchtijd. Vandaag was een tweejarig meisje Sophie niet tevreden met haar worteltjes om tien uur waardoor ze een kwartier voor lunchtijd beslist en met een betraand gezicht "I gotta have some lunch" zeurde. Het heeft ook een kwartier geduurd om haar uit te leggen dat ze nog eventjes moest wachten en dat ze haar brooddoosje van de kleine zeemeermin nog even terug in haar kastje moest steken. Wat een zielig zicht!

Na de lunch is het dan tijd voor mijn favoriete activiteit van de dag, namelijk nap-time. De kinderen moeten een matje halen en een knuffel en dan moeten ze een halfuurtje gaan liggen terwijl er zachte muziek uit de radio komt.

Meestal komen net na de lunch een heel deel van de ouders hun kleuter al halen, maar er zijn er altijd een vijftal die tot drie uur moeten blijven, wat wel een beetje triest is voor hen.

1 specifiek kampertje vind ik enorm grappig, ze begint elke zin met "escuse me", en zegt dan in 1 adem meer dan vijftig woorden achter elkaar. Het is een beetje van een chubby chineesje, maar blijkbaar wordt er aan gewerkt want gisteren zei ze nog "me and mom are trying to lose some weight" Ik wist niet goed of ik het grappig of gestoord moest vinden om dat uit een vijfjarige haar mond te horen komen.

Ze noemen mij daar Miss Christine. Het zijn wel schattigaards, iets minder schattig is het zinnetje "Miss Christine, I had an accident..." Jaja, al twee dagen op rij prijs jongens! Twee meisjes die zo hard bezig waren met hun knutselwerkje dat ze net te laat op de WC zaten. Leuk is anders, morgen maken we een walvis, dus ik zal al maar mijn ogen open houden dat de walvis op het droge blijft!

Ziezo dat was mijn verslagje voor vandaag! Morgen ben ik er terug met meer nieuws vanop de beach!

PS. Ik was blijkbaar vergeten bij het vorige berichtje op PUBLICEREN te drukken, dus ja, sorry voor de vertraging van ons avontuur van zondag!

1 opmerking:

  1. veel succes -en plezier- met je kleutertjes!
    onze kindjes kunnen we ook nog niet echt vertrouwen met verf of stiften hoor. Laatst hebben ze mekaars benen helemaal gekleurd (zij supertrots op hun kunstwerken, ikke iets minder) en onze bleke zetel lijkt hoe langer hoe meer op een abstract kunstwerk... Gelukkig slingeren er alleen "extra washable" stiften rond in de living :-)

    groetjes van trijnewijn en co

    BeantwoordenVerwijderen